Alléén door de Alpen
Blijf op de hoogte en volg Mart
10 Mei 2014 | Zwitserland, Biel
Mijn reisgenoten zijn terug naar Nederland. Mij lonken de Alpen. Niet alle passen kun je fietsen. Zo moet je het Lotschental vanaf 1200m bij Kandersteg met de trein onderdoor. Ook zijn er snelwegen aangelegd en kun je als fietser dan beter de oude weg kiezen, hoewel die niet altijd goed onderhouden blijkt. Zo moest ik met fiets en al door een stevige beek omdat de brug bleek weg geslagen. Of toch over de nieuwe weg met veel trucks en door lawaaierige tunnels, echt stess.
Maar hier staat tegenover dat je door een prachtig decor rijdt. Met lange tijd zicht op het impossante trio ' Eiger, Monch en Jungfrau' of even later de toppen van het Monte Rosa massief waar ik vorige zomer nog op stond! Vandaag de hoogste pas van deze tocht getrotseerd. De Simplonpass 2005m. Echt mijn benen voelen moe! Maar daar met je fietsje hoog tussen die toppen en overal sneeuw, alleen niet op de weg, beetje Ladakh 4 jaar terug met Renee en Maaike. Moet er veel aan denken. Kortom geweldig genieten!
Ik fiets alleen, dat is ongezellig. Ik doe soms alsof Willem en Gerard achter me fietsen, zoals in Nieuw Zeeland, hoewel die meestal vóór me reden, of Marja en Liesbeth achter me.
Voordeel alleen is dat je volledig je eigen tempo kunt rijden. Maar koken en eten blijft minder leuk.
Ik blijf zweren bij mijn eigen tentje, lekker buiten zitten, zelf (goedkoop) koken, geen formaliteiten en beleefdheden etc.
Verder ben ik heel blij dat ik weet dat ik weer welkom ben op 't MLF in Almere!! Dat vertrouwen doet goed.
Maar hier staat tegenover dat je door een prachtig decor rijdt. Met lange tijd zicht op het impossante trio ' Eiger, Monch en Jungfrau' of even later de toppen van het Monte Rosa massief waar ik vorige zomer nog op stond! Vandaag de hoogste pas van deze tocht getrotseerd. De Simplonpass 2005m. Echt mijn benen voelen moe! Maar daar met je fietsje hoog tussen die toppen en overal sneeuw, alleen niet op de weg, beetje Ladakh 4 jaar terug met Renee en Maaike. Moet er veel aan denken. Kortom geweldig genieten!
Ik fiets alleen, dat is ongezellig. Ik doe soms alsof Willem en Gerard achter me fietsen, zoals in Nieuw Zeeland, hoewel die meestal vóór me reden, of Marja en Liesbeth achter me.
Voordeel alleen is dat je volledig je eigen tempo kunt rijden. Maar koken en eten blijft minder leuk.
Ik blijf zweren bij mijn eigen tentje, lekker buiten zitten, zelf (goedkoop) koken, geen formaliteiten en beleefdheden etc.
Verder ben ik heel blij dat ik weet dat ik weer welkom ben op 't MLF in Almere!! Dat vertrouwen doet goed.
-
10 Mei 2014 - 02:31
Davide:
Wat stoer ben je toch! Zou ik geloof ik niet alleen doen door de bergen....
Geniet en kom tot jezelf. We missen je zeker en ik hoop je snel weer te zien! Dan snel richting Ardennen -
10 Mei 2014 - 09:07
Bert :
Fraai verslag. Inderdaad jammer dat je alleen bent en je ervaringen niet direct kunt delen met reisgenoten. Maar wel een mooie tocht Goed te weten dat je weer gaat lesgeven op het MLF. Je weet dat ik je graag terugzie. Ik wens je een fijne reis verder en geniet ervan. Tot Ziens. Groet Bert -
10 Mei 2014 - 11:15
Leida:
Jeetje Mart wat een avontuur weer. Had er gisteren van Joyce al over gehoord.
Ben blij dat je het overleefd hebt met die vrachtwagens, vind het echt heel eng.
Maar ongelooflijk datje dit in je eentje onderneemt. Petje af!
Geniet ze. Liefs Leida -
11 Mei 2014 - 07:51
Willem Noteboom:
mooi verhaal Mart!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
